Manisa

Kula Kent Mimarisi

Kula şehri, Türkiye'deki 18. yüzyıl Osmanlı kent mimarisinin en iyi korunan örneklerinden biridir. Kula evleri sadece mimari tarzı değil, aynı zamanda Osmanlı şehirlerindeki günlük sosyal yaşamın genel bir görüntüsünü yansıtır. Günümüzde camiler, kiliseler, çeşmeler ve ünlü konaklar dahil olmak üzere 3000 tarihi yapıdan 800'ü Kula Kentsel Sit alanı olarak tescillenmiş ve Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından koruma altına alınmıştır. Kula Divlit Volkan Konisi’nin eteğinde kurulmuş olan şehirde, meskenlerde ve sokaklarda yörede yaygın bulunan bazaltlar ile şistler kullanılmıştır.

Kula Divlit Volkanik Park

Kula Divlit Volkanik Park, Kula-Salihli Jeoparkı’nın doğu kesiminde, Kula ilçe merkezinin kuzeydoğusunda yer alır.  Kula divlit volkanik park, Kula volkanizmasının 3. evresinde gelişmiş volkanik etkinliklere bağlı oluşmuş bütün karakteristik yer şekillerini bünyesinde barındırır.  Park alanı içerisinde Kula divlit cüruf konisi ve Aa tipi lav akıntısı, parazit koniler, sıçrama (spatter) konileri, lav tünelleri ve hendekleri, gözlemlemek mümkündür.   Park alanı içerisinde, jeositlerin ziyaret edilmesine olanak sağlayan 1 adet yürüyüş yolu (yaklaşık uzunluğu 2,7 km) ve ahşap köprüler ile 1 adet bisiklet parkuru (Yaklaşık uzunluğu 34,8 km) bulunmaktadır.

Kula Peribacaları

Kula-Salihli Jeoparkı’nda Peribacaları yağmur damlası erozyonu, yüzey erozyonu ve yumuşak tabaka içierisinde gelişen tunel/borulanmanın (piping) ortak etkisine bağlı olarak oluşmuştur.  Peribacalarının takke kesimleri çimentolanmış geçirimli kumtaşı veya basalt, gövde kısımlarını ise az pekimiş kumlu killi gölsel depolar oluşturmaktadır. Açık yeşil renkli yumuşak sedimanlar yağmur damlası ve yüzey erozyonuna karşı oldukça hassastır. Yağmur damlalarının yüzey üzerine doğrudan etkileri yüzeysel akışa neden olur. Bu akış, yüzey üzerindeki çatlaklar boyunca akarak derin dar erozyon yarıntılarının (gully) oluşmasına neden olur. Söz konusu erozyon yumuşak sediment içerisinde çatlakların zamanla yana ve dikine gelişimine sebep olur. Sonuçta bütünü ile birbirinden bağımsız şapka kısımları kumtaşı veya konglomeradan, gövde kısımları ise daha yumuşak sedimanlardan oluşan peribacaları oluşur. 

Çakırca Basalt Sütunları

Çakırca bazalt sütunları, Sarnıç Platosunun en kuzey ucunda bulunan Toytepe Volkanının yaklaşık olarak 1.260 milyon yıl önce faaliyete geçmesi sonucu çıkan lavların çevreye yayılması ve belli alanlarda oldukça kalın lav örtüsü oluşturması sonucunda oluşmuştur. Söz konusu lav örtüsü yayıldığı alt yüzey ve dış atmosferle temas eden üst yüzey boyunca hızla soğumaya başlar.  Lav örtüsünün alt ve üst yüzeylerinde başlayan soğuma zamanla lav kütlesinin derinlerine doğru devam eder. Bu esnada lav örtüsünde meydana gelen soğuma, hacim daralmasına bağlı olarak lav örtüsünde  gerilme, daralma ve büzülmelere sebep olur.  Bu durum başlangıçta, lav akıntıları üzerinde altıgen (heksagonal) tipte çatlak sistemlerinin gelişmesine ve zamanla bu çatlakların derinlere doğru uzanması şeklinde gerçekleşir. Sonuçta birbirine kenetlenmiş altıgen biçiminde bazalt sütunları oluşur. Soğumaya bağlı büzülme ve daralmaların lav kütlesinin merkezi kısmında başlaması çevreye doğru eşit bir şekilde yayılması altıgen biçiminde sütunların oluşumunu sağlamıştır. Söz konusu sütun yapısı birçok volkanik kayaçta görülebilir. Ancak karakteristik sütun yapıları genellikle bazaltlar üzerinde görülür.  Yapılan bilimsel çalışmalar, altıgen biçiminde bazalt sütunlarının genellikle aynı kalınlıkta veya aynı jeokimyasal bileşime sahip lav akıntıları içerisinde geliştiğini ortaya koymuştur.